Co to jest gotowość szkolna i o czym świadczy?
Gotowość szkolna była i nadal jest przedmiotem badań wielu psychologów i pedagogów. W Polsce zagadnieniem tym zajmowali się między innymi M. Radlińska, S. Szuman, M. Przetacznikowa, M. Muszyński, B. Wilgocka-Okoń, W. Okoń, A. Brzezińska, S. Słyszowa i dlatego możemy spotkać wiele definicji tego pojęcia.
Na szczególną uwagę zasługują rozważania S. Schumana profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, który już w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku gotowość szkolną rozumiał jako „osiągnięcie przez dzieci takiego rozwoju fizycznego, społecznego i psychicznego, który czyni je wrażliwymi i podatnymi na systematyczne nauczanie i wychowanie w klasie pierwszej” [1], a także twierdził, że „brak należytego rozwoju w jednej dziedzinie pociąga zwykle za sobą zahamowania, zboczenia i nieprawidłowości w rozwoju całej osobowości danego dziecka” [2].
Z kolei W. Okoń, przychylając się do definicji S. Szumana, zwrócił uwagę na znaczenie rozwoju emocjonalnego dziecka i dlatego określił dojrzałość szkolną jako „osiągnięcie przez dziecko takiego stopnia rozwoju umysłowego, emocjonalnego, społecznego i fizycznego, jaki umożliwia mu udział w życiu szkolnym i opanowanie treści programowych klasy pierwszej [3]”.
Zdaniem współczesnych nauczycieli akademickich i pracowników naukowych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, prof. dr hab. Ewy Jarosz oraz prof. dr hab. Ewy Wysockiej, „dojrzałość, gotowość czy zdolność dziecka do podjęcia nauki szkolnej, to pojęcia zamiennie używane w literaturze przedmiotu w celu określenia stanu rozwoju dziecka wchodzącego w nowy i niezwykle ważny okres jego życia, w którym musi sprostać nowym wymaganiom i oczekiwaniom ze strony otoczenia społecznego”. [4] Profesor E. Jarosz, określa „dojrzałość szkolną jako osiągnięcie przez dziecko pewnego momentu równowagi pomiędzy własnymi możliwościami rozwojowymi a wymaganiami szkoły. [5]”
Osiągnięcie gotowości szkolnej jest procesem długotrwałym, gdyż dziecko musi nabyć wiele określonych doświadczeń i kompetencji oraz nauczyć się takich form myślenia i działania, które pozwolą mu aktywnie zaadaptować się do nowych warunków w szkole. Im pełniejsza dojrzałość emocjonalna, społeczna, fizyczna, umysłowa dziecka rozpoczynającego naukę w szkole oraz im korzystniejsze czynniki indywidualne i lepsze warunki środowiskowe, tym większa gwarancja powodzenia dziecka w nauce.
Gotowość szkolna – Jakie sfery rozwoju dziecka mają wpływ na osiągnięcie dojrzałości szkolnej?
Na osiągnięcie stanu gotowości szkolnej składają się osiągnięcia rozwojowe w trzech sferach: fizycznej, umysłowej oraz emocjonalno-społecznej.
Sfera fizyczna
Podstawowym przejawem dojrzałości w sferze fizycznej wg B. Zakrzewskiej są:
- zadowalający stan zdrowia i odporność na zmęczenie,
- nieuszkodzony wzrok i słuch,
- prawidłowo funkcjonujący układ artykulacyjny,
- sprawność ogólna, ruchowa i manualna,
- zgrabne, precyzyjne ruchy ciała,
- sprawne ruchy rąk,
- znajomość orientacji kierunkowo-przestrzennej,
- znajomość stron prawa – lewa,
- zrównoważona dynamika procesów nerwowych,
- ustalona lateralizacja (czyli przewaga jednej strony ciała dziecka nad drugą).
Dojrzałość do rozpoczęcia nauki szkolnej w obrębie sfery fizycznej to prawidłowy rozwój ruchowy w zakresie dużej i małej motoryki. W zakresie motoryki dużej dziecko gotowe do podjęcia nauki w szkole sprawnie i płynnie porusza się, potrafi utrzymać równowagę, wykazuje właściwe napięcie mięśniowe, przyjmuje prawidłową postawę ciała, biega, skacze, sprawnie rzuca i chwyta piłkę.
Z kolei w zakresie motoryki małej (niezmiernie istotnej w nauce pisania) dziecko powinno posiadać umiejętność kontroli i precyzji ruchów ramion, nadgarstków i palców. Ważna jest także szybkość, precyzja i dokładność ruchów rąk oraz dostosowanie ich do wykonywanej czynności.
Sfera emocjonalno-społeczna
Wśród niezbędnych osiągnięć dziecka w sferze emocjonalno-społecznej cytowana powyżej B. Zakrzewska wymienia:
- chęć i umiejętność nawiązywania kontaktów z rówieśnikami oraz z nauczycielem,
- samodzielność i zaradność w podstawowych sprawach codziennych,
- zdolność przystosowania się w nowym środowisku,
- równowagę uczuciową,
- zdyscyplinowanie i podporządkowanie się normom współżycia w grupie,
- wrażliwość na potrzeby innych,
- obowiązkowość,
- wytrwałość,
- sumienność w zleconych zadaniach,
- wiarę w siebie,
- niezniechęcanie się trudnościami,
- samokontrolę swego zachowania i wykonywanej pracy.
Właściwy poziom rozwoju emocjonalnego dziecka w chwili przekraczania progu szkoły uważa się za kluczowy, gdyż decyduje on o umiejętności panowania nad sobą, podporządkowaniu się przepisom szkolnym, wytrwałości w działaniu oraz harmonijnym współdziałaniu z rówieśnikami, a także przyjmowaniu uwag.
Sfera umysłowa
O dojrzałości do rozpoczęcia nauki szkolnej w obrębie sfery umysłowej świadczą: właściwy rozwój funkcji spostrzegania, myślenia, uwagi, pamięci oraz mowy. Oceniając dojrzałość umysłową dziecka, uwzględnia się także funkcje, które decydują o opanowaniu umiejętności pisania i czytania takie jak: poziom percepcji wzrokowej i koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz analizy i syntezy słuchowej.
B. Zakrzewska wskazuje, iż dziecko, które osiągnęło dojrzałość w sferze intelektualnej:
- przejawia aktywność poznawczą,
- przejawia zainteresowane tym, co je otacza,
- wykazuje chęć do nauki czytania, pisania, matematyki,
- posługuje się mową poprawną pod względem gramatycznym, artykulacyjnym,
- w sposób zrozumiały, logiczny przekazuje swoje myśli,
- wypowiada się na temat swoich przeżyć oraz formuje poprawnie własne sądy,
- koncentruje przez dłuższy czas uwagę na określonym temacie,
- łatwo przyswaja i utrwala nowe pojęcia, informacje,
- wykorzystuje posiadaną wiedzę w praktyce,
- różnicuje, porównuje, odtwarza figury geometryczne,
- odróżnia kierunki, położenie, a także proporcje odwzorowanych form graficznych,
- zapamiętuje proste melodie, rymowanki,
- przeprowadza analizę i syntezę liter, głosek, sylab,
- odwzorowuje,
- czyta proste wyrazy,
- zna podstawowe pojęcia matematyczne.[6]
W jaki sposób rodzice mogą rozpoznać, czy dziecko jest gotowe do podjęcia nauki w szkole?
Rodzice doskonale znają swoje dzieci, gdyż spędzają z nimi najwięcej czasu. Dorośli uważnie obserwują pociechy, dostrzegają najmniejsze zmiany w wyglądzie i w zachowaniu, słuchają mowy, dostrzegają, czego się nauczyły, ale również potrafią przewidzieć, w jaki sposób zareagują na nowe sytuacje.
To właśnie obserwacja dziecka w różnych sytuacjach życiowych dostarcza rodzicowi informacji na temat przebiegu rozwoju w obrębie sfer, które mają znaczenie w osiągnięciu dojrzałości szkolnej. Bywa, że rodzic zauważy u swojego dziecka, coś, co wzbudzi jego niepokój i wówczas zwraca się o pomoc do specjalisty. W przypadku niewyraźnej mowy będzie to logopeda, a w przypadku wątpliwości na temat gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole będzie to Poradnia Pedagogiczno-Psychologiczna, która przeprowadzi test dojrzałości szkolnej.
Co rodzice mogą zrobić, by wesprzeć dziecko przed pójściem do szkoły?
Rodzice, którzy chcą wesprzeć swoje dziecko na progu edukacji szkolnej, przede wszystkim powinni znaleźć dla niego czas, by wspólnie z nim zdobywać nowe doświadczenia, uczyć się, bawić, słuchać i rozmawiać, aktywnie spędzać czas oraz budować przekonanie o własnej wartości dziecka i wiarę w jego możliwości. Warto także wspólnie z dzieckiem wykorzystać potencjał nowoczesnej platformy edukacyjnej. Świetnym przykładem jest Squla, z którą można podczas dobrej zabawy w quizach edukacyjnych „Rozgrzewka przed szkołą” sprawdzić poziom przygotowania dziecka do szkoły.
Gotowość szkolna – podsumowanie
Rodzice, wspierajcie swoje dzieci, pokazujcie im co dobre, a co złe, nie chrońcie ich nadmiernie i dajcie im troszkę swobody w działaniu, a rozpoczęcie nauki w szkole będzie dla dziecka początkiem fascynującej podróży w krainę wiedzy!
- [1] S. Szuman, Studia nad rozwojem psychicznym dziecka, WSiP, Warszawa,1986.
- [2] S. Schuman, O dojrzałości szkolnej dzieci siedmioletnich, Nowa Szkoła nr 6,9,10,11, 1962 r.
- [3] W. Okoń, Słownik pedagogiczny, Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1981, str.54
- [4] E. Jarosz, E. Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania, Warszawa 2006, s. 183.
- [5] E. Jarosz, Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, Katowice 2006, s. 69.[6] Zakrzewska B., Każdy przedszkolak dobrym uczniem w szkole, WSiP 2003
Dlaczego aplikacje mobilne?
Dzisiaj nikt już nie wyobraża sobie życia bez telefonu czy Internetu. Od ponad roku, kiedy nauka stacjonarna ustąpiła miejsce zdalnemu nauczaniu, nie ma ucznia ani nauczyciela, który nie korzystałby z dobrodziejstw technologii informatycznych. Co więcej, uczniowie korzystają z nich w czasie lekcji i niejednokrotnie długie godziny po lekcjach, by przygotować się na kolejny dzień. Niezmiennym pozostaje fakt, że uczyć trzeba się na bieżąco. Jednak jeśli można połączyć przyjemne z pożytecznym, czyli uczyć się, a jednocześnie grać i rywalizować z kolegami, to trzeba tę możliwość wykorzystać. Właśnie temu służy mobilna aplikacja do nauki angielskiego – łączeniu nauki z zabawą.
Jakie są zalety aplikacji mobilnych do nauki języków obcych?
Największą zaletą aplikacji mobilnych bez wątpienia jest ich atrakcyjność. Atrakcyjność zarówno pod względem graficznym, jak i merytorycznym. Większość aplikacji jest przygotowywana w taki sposób, aby użytkownik chciał z nich często korzystać. Dodatkowo wprowadzanie elementów rywalizacji z innymi osobami oraz stosowanie systemu nagród sprawiają, że zwłaszcza młodsi uczniowie poświęcają im sporo czasu. Kolejnym plusem jest to, że można wybrać poziom nauczania oraz zakres materiału, który użytkownik chce opanować. W każdym momencie można zapisać rezultaty swojej pracy, przerwać naukę i w dogodnym czasie powrócić do miejsca, w którym zakończyliśmy. Dzięki stosowaniu aplikacji użytkownik stale powiększa swój zasób słownictwa, utrwala gramatykę i podnosi swój poziom komunikacji językowej i. Co więcej, można poznać różne akcenty nagrywane przez rodzimych native speakerów i charakterystyczne zwroty, używane w życiu codziennym. Zadania, które należy wykonywać w trakcie nauki, są bardzo zróżnicowane i stale zachęcają odbiorcę do aktywnego uczestnictwa[2].
Z pewnością sporym atutem aplikacji mobilnych jest również to, że można z nich korzystać zawsze i wszędzie. Niektóre z nich nie wymagają stałego dostępu do Internetu. Nauka języka angielskiego podczas jazdy autobusem, w drodze do sklepu, w trakcie posiłku, na placu zabaw czy podczas jazdy na rowerze, kiedyś nie do wyobrażenia, dziś staje się faktem.
Squla – aplikacja do nauki angielskiego dla dzieci
Obecnie aplikacja do nauki angielskiego dla dzieci Squla w sklepie Google Play ma już ponad milion pobrań i blisko 28 tys. opinii. Głównym założeniem, jak podkreślają sami twórcy, jest to, że nauka odbywa się przez zabawę. Dzięki fachowo przygotowanym quizom z języka angielskiego (i nie tylko) użytkownicy często nie zauważają, jak dużo materiału udało im się przyswoić. Co więcej, odpowiedzi, które dzieci udzielają, są na bieżąco analizowane przez aplikację. Która od razu dostosowuje poziom trudności do możliwości dziecka, tak aby zawsze ćwiczyło na swoim poziomie. Dodatkowo po udzieleniu każdej odpowiedzi użytkownik otrzymuje krótki komentarz zwrotny, dzięki czemu wszystkie niejasności zostają natychmiast wytłumaczone. Za poprawną odpowiedź uczniowie otrzymują punkty, które z czasem można wymieniać na realne nagrody – karty podarunkowe czy bilety do kina. Z aplikacji mogą korzystać dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Zalety Squli:
- przyjemna szata graficzna,
- możliwość wyboru poziomu trudności i zakresu materiału,
- rywalizacja z kolegami,
- ciekawe nagrody,
- dostęp do aplikacji zawsze i wszędzie poprzez zalogowanie się na swoje konto
to tylko część zalet Squli.
Mobilna aplikacja do nauki angielskiego to jedna z form samodzielnej nauki
Aplikacje mobilne to jedynie namiastka tego, co dzisiaj oferuje Internet. W dobie nauczania zdalnego, kiedy komputery, tablety i smartfony na stałe zagościły w polskich domach jako główne narzędzia do pracy i nauki, nie istnieje pytanie, czy warto korzystać z dostępnych aplikacji, tylko które aplikacje wybrać. Choć w rzeczywistości nigdy nie zastąpią kontaktu z drugim człowiekiem, to i tak stanowią najatrakcyjniejszą formę samokształcenia, z której należy korzystać.
Autor
Psycholog, absolwent Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na Wydziale Pedagogiki i Psychologii oraz studiów podyplomowych w Instytucie Psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Posiada wieloletnie doświadczenie w pracy terapeutycznej z dziećmi, młodzieżą oraz z osobami dorosłymi. Obecnie w trakcie studiów z zakresu logopedii. Specjalista z zakresu Europejskiego Rynku Pracy oraz współautor Europejskiej Koncepcji Poradnictwa Zawodowego w Międzynarodowej Mobilności.
Zobacz również:
[2] Dziedzic M., Wybrane aspekty stosowania technologii mobilnych w edukacji językowej, Katedra Filologii Rosyjskiej, Uniwersytet Rzeszowski, s. 45-51
Młodzi ludzie, chcąc stać się obywatelami świata, powinni uczyć się języków obcych. Jak podkreślają członkowie Rady Europejskiej, wielojęzyczność wzmacnia tożsamość europejską, dlatego też „kompetencje językowe są centralnym elementem wizji europejskiego obszaru edukacji”[2]. W praktyce oznacza to zachęcanie dzieci i młodzieży do nauki co najmniej dwóch języków obcych poza językiem ojczystym.
Nauka języków obcych – kiedy na naukę nie jest za wcześnie?
Neurobiolodzy twierdzą, że naukę języków obcych można zacząć już od wczesnego dzieciństwa. Zdaniem A. Pinter „rozpoczynanie nauki języka obcego we wczesnym dzieciństwie jest opłacalne, ponieważ rozwijają się zdolności komunikacyjne dzieci, wzrasta motywacja i zadowolenie z zajęć, rozwijają się umiejętności kognitywne dzieci”[3]. Co więcej, dzieci, ucząc się nowego języka, poszerzają swoje horyzonty, stają się ciekawe nowych kultur, łatwiej i szybciej przyswajają nową wiedzę. A przy tym dobrze się bawią.
Jakie korzyści przynosi nauka języków obcych?
Swobodne komunikowanie się
Na arenie międzynarodowej głównym plusem wynikającym z nauki języków obcych jest swobodne komunikowanie się. Według raportu zespołu naukowców z Institute for the Future Uniwersytetu w Phoenix[4] opublikowanego w 2020 roku wśród kluczowych kompetencji przyszłości wymienia się umiejętność działania w zróżnicowanym, zmiennym kulturowo środowisku. Oznacza to, że wyjeżdżając za granicę, posługując się językiem obcym obowiązującym w danym kraju, zwiększają się nasze zdolności komunikacyjne i łatwość nawiązywania relacji z innymi osobami. Dzięki czemu stajemy się bardziej tolerancyjni wobec innych kultur.
Nowe perspektywy w edukacji
Znajomość języków obcych to możliwość podejmowania studiów i pracy za granicą. Aby dostać się na najlepsze na świecie uczelnie wyższe, trzeba bardzo dobrze znać język obcy i biegle się nim posługiwać. Zagraniczne wykształcenie to automatycznie lepsza pozycja na rynku pracy, a co za tym idzie – wyższe zarobki i możliwość awansu.
Poznawanie innych kultur
Kolejną zaletą uczenia się języków obcych jest możliwość obcowania z kulturą. Większość z pojawiających się na rynku powieści, filmów czy utworów muzycznych jest w języku obcym, najczęściej angielskim. Zanim dostępne jest polskie tłumaczenie, mija sporo czasu. Często bywa tak, że nawet najlepsze tłumaczenie nie odzwierciedla dosłownie treści, które autor chciał przekazać. Oglądanie filmów lub czytanie książek w oryginale ma zatem swój urok, ale bez znajomości języka obcego staje jest niemożliwe.
AFS, YFU, Erasmus+, czyli międzynarodowe wymiany młodzieży
Bardzo popularne w ostatnich latach stały się międzynarodowe wymiany młodzieży. Dzięki licznym organizacjom jak Youth for Understanding[5], AFS Intercultural Programs[6] czy Erasmus+ uczniowie mają możliwość wyjazdu za granicę do dowolnego kraju, aby poprzez udział w życiu rodziny, szkoły i środowiska doskonalić umiejętności językowe, doświadczyć rozwoju osobistego oraz poznać kulturę i zwyczaje innych państw. Takie wyjazdy są świetną możliwością do nawiązywania nowych znajomości z młodzieżą z całego świata.
Nauka języków obcych przez internet – korzyści nieoczywiste
Według naukowców z University College w Londynie nauka języków obcych wpływa na szare obszary w mózgu odpowiedzialne za przetwarzanie informacji oraz na rozwój intelektualny[7]. Systematyczne pobudzanie mózgu do pracy poprzez naukę języka obcego powoduje tworzenie nowych połączeń nerwowych. Dzięki czemu procesy myślowe zachodzą zdecydowanie szybciej. Okazuje się także, że osoby, które władają więcej niż jednym językiem, mają lepszą pamięć, a poprzez poznawanie nowych słówek rozwijają swoją wyobraźnię, kreatywność i abstrakcyjne myślenie[8]. Dzięki językom obcym poprawia się również zdolność koncentracji, która ma istotne znaczenie podczas całego procesu nauczania[9].
Wykorzystanie platform edukacyjnych do nauki języków obcych
W dobie zdalnego nauczania, kiedy dzieci częściej otwierają kolejne strony internetowe zamiast tradycyjnych książek. Istotnym zatem wydaje się właściwy wybór platform edukacyjnych wspomagających naukę języka obcego. Jedną z takich propozycji jest platforma edukacyjna Squla. Oferuje ona swoim użytkownikom naukę języka angielskiego, niemieckiego, francuskiego, włoskiego oraz hiszpańskiego. Dzieci w wieku przedszkolnym oraz wczesnoszkolnym mogą korzystać z wersji przeglądarkowej platformy oraz aplikacji mobilnej. Wszystko po to, aby czas spędzony na portalu był efektywny. Wybór poziomu nauczania, zakresu materiału, zdobywanie punktów za poprawne odpowiedzi, możliwość rywalizacji z kolegami, intuicyjna obsługa oraz rzetelnie przygotowane treści zgodnie z podstawą programową sprawiają, że liczba użytkowników Squli stale się zwiększa.
R. Bacon mawiał, że „znajomość języków jest bramą do wiedzy”[10] i w dzisiejszym świecie trudno się z tym nie zgodzić. Nauka języków obcych już od najmłodszych lat daje lepsze perspektywy na przyszłość. To szansa na edukację na najwyższym światowym poziomie, to swoboda podróżowania i zawierania nowych znajomości i wreszcie możliwość przebierania w ofertach pracy.
Autor
Psycholog, absolwent Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na Wydziale Pedagogiki i Psychologii oraz studiów podyplomowych w Instytucie Psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Posiada wieloletnie doświadczenie w pracy terapeutycznej z dziećmi, młodzieżą oraz z osobami dorosłymi. Obecnie w trakcie studiów z zakresu logopedii. Specjalista z zakresu Europejskiego Rynku Pracy oraz współautor Europejskiej Koncepcji Poradnictwa Zawodowego w Międzynarodowej Mobilności.
[1] Frąckowiak A., Internet jako medium ustawicznego uczenia się języków obcych, Rocznik Andragogiczny, 2006, s. 80-85
Kiedy i jak należy wprowadzić dziecko w świat języka niemieckiego?
Dzisiaj już niewiele osób ma wątpliwości na temat słuszności rozpoczęcia nauki języków obcych od najmłodszych lat. Uznaje się, że wczesny kontakt dziecka z językiem obcym umożliwia mu szansę nabycia nowych i pozytywnych doświadczeń. Jak również rozwinięcie motywacji do nauki w późniejszym czasie. Dlatego też w wielu krajach świata obniżono wiek rozpoczynania nauki języków obcych. I tak np. w Korei uznaje się, że kontakt dziecka z językiem obcym już w życiu płodowym poprzez udział kobiet będących w ciąży w kursach językowych pozytywnie wpłynie na rozwój językowy i intelektualny dziecka po narodzeniu. W Europie w zdecydowanej większości państw obowiązkowa nauka języków obcych rozpoczyna się w przedszkolu. Co jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się budowaniem wspólnej polityki językowej, działających na zlecenie Rady Europy oraz Komisji Europejskiej.
W Polsce podstawą prawną do wprowadzenia języka obcego w przedszkolu jest Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe[1] oraz Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r.[2]. Podstawa programowa wychowania przedszkolnego nie precyzuje dokładnie, jaki zakres wiedzy i umiejętności językowych powinny opanować dzieci przed rozpoczęciem nauki języka obcego w szkole. Nacisk położony jest na „rozbudzanie ich świadomości językowej i wrażliwości kulturowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków obcych na dalszych etapach edukacyjnych”[3].
Dlaczego wiek przedszkolny uważa się za najlepszy czas na rozpoczęcie nauki języka obcego?
Wiek przedszkolny przypada na okres od trzeciego do szóstego roku życia. Jest to czas, w którym dzieci są ruchliwe, bardzo ciekawe otaczającego świata, wręcz dociekliwe. W związku z czym zadają mnóstwo pytań i są bardzo zainteresowane tym, co jest nowe i atrakcyjne. Na wiek ten przypada również okres szczególnej wrażliwości językowej. To czas intensywnej nauki języka ojczystego, w którym „mózg intensywnie pracuje” nad kształtowaniem mowy, co stanowi doskonałe podłoże do rozwijania się kolejnego języka. Dzieci, ucząc się drugiego języka, mogą korzystać ze swoich wrodzonych „zdolności uczenia się języka”[4], które pozwalają im efektywnie rozwijać ich język ojczysty. Owe zdolności sprawiają, że dzieci, których pierwszy kontakt z językiem obcym następuje w okresie przedszkolnym, mogą w sprzyjających warunkach osiągnąć w późniejszym wieku poziom zrównoważonej kompetencji w obu językach, który to osoby dorosłe osiągają z bardzo wielkim wysiłkiem.
Zabawa – podstawowa forma nauki w przedszkolu
Podstawową formą aktywności przedszkolaka jest zabawa, dzięki której „dziecko uczy się, zdobywa doświadczenia, wiadomości, kształtuje umiejętności komunikacyjne uwarunkowane wieloma czynnikami[5]. Zdaniem Jayne Moon „nauczanie języka obcego będzie efektywne wtedy, gdy zapewni się dzieciom dużo czasu na kontakt z językiem, kontakt z językiem będzie występował nie tylko w przedszkolu, ale i poza nim, dzieci będą miały rzeczywistą potrzebę wykorzystania języka – akcent położy się na komunikację zarówno w sensie rozumienia przekazu, jak i tworzenia go”[6].
Zabawa kluczem do nauki języka niemieckiego
Niemiecki jest drugim po angielskim językiem, którego najczęściej uczą się Polacy. Wynika to z faktu, że Niemcy są krajem sąsiadującym z Polską. Sporo ludzi zamieszkujących tereny przygraniczne ma zatem kontakt z tym językiem od najmłodszych lat. A inni chcą się nauczyć tego języka ze względu na łatwość wyjazdu do pracy bądź na studia.
W myśl powiedzenia „czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał” warto jak najwcześniej wprowadzić dziecko w świat nauki języków obcych. Bywa, że świadomi rodzice, myśląc o przyszłości swojego dziecka, próbują już w pierwszych miesiącach życia oswoić swoją pociechę z językiem obcym. Wykorzystują wszystkie nadarzające się okazje, by „osłuchać” dziecko z językiem niemieckim. Jak to robią? Poprzez rymowanki, piosenki, wyliczanki, które sami znają i wykorzystują, kiedy maluch poznaje otaczający świat. Uznaje się, że w ten właśnie sposób dziecko może poznać nawet do pięciuset słów i wyrażeń.
Nauka języków obcych przez zabawę
Wszak powszechnie wiadomo, że dzieci najlepiej uczą się poprzez zabawę. Właśnie w ten sposób odpowiednio przygotowani nauczyciele przedszkola najpierw przybliżają dzieciom potrzebę nauki języka. Stwarzają oni wg własnej inwencji sytuacje nawet z pogranicza fantazji, by zachęcić maluchów do mówienia w obcym języku. W ten sposób dzieci bawią się z niemieckojęzycznym przybyszem, innym razem przygotowują kanapki, oglądają książeczki, filmy lub grają w gry. Innym razem naśladują nauczycielkę, która wita się z nimi, a w ten sposób poznają bądź utrwalają nowe słownictwo. Oczywiście wskazane jest, by poznane w przedszkolu słownictwo dzieci mogły utrwalić w domu podczas wspólnych zabaw i gier z rodzicami.
Aplikacja do nauki niemieckiego
W czasach rozwoju technik komputerowych aplikacja do nauki niemieckiego to atrakcyjna i nowoczesna forma kontaktu dziecka z językiem obcym. Nie sposób również nie wykorzystać do tego celu platform edukacyjnych. Mogą być one świetną okazją do zabawy lub nauki dla całej rodziny. Nawet wówczas, gdy rodzice nie znają dobrze języka niemieckiego. Wystarczy aplikacja do nauki niemieckiego lub platforma edukacyjna Squla i można rozpocząć naukę poprzez zabawę. W bogatym zbiorze gier, zagadek i quizów dostosowanych do wieku dzieci, każdy znajdzie coś dla siebie. Kto raz skorzysta z platformy Squla, na pewno z chęcią do niej powróci. Gdyż nauka nie tylko języka niemieckiego, ale również innych przedmiotów szkolnych, staje się lekka, łatwa i przyjemna.
Aplikacja do nauki niemieckiego Squla jest dostępna do pobrania TUTAJ
Autorka
Nauczycielka dyplomowana z wieloletnim stażem zawodowym, odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej, dla której praca z uczniami jest pasją. Absolwentka UŚ w Katowicach – kierunek nauczanie początkowe. Ukończone studia podyplomowe: Informatyka w szkole, Zarządzanie oświatą oraz kursy kwalifikacyjne: terapia pedagogiczna i gimnastyka korekcyjna. Stale doskonali warsztat pracy poprzez udział w kursach, webinarach oraz zdalnie na platformach edukacyjnych dla nauczycieli.
[1] Dziennik Ustaw 2017 poz. 59
[2] Dziennik Ustaw 2017 poz. 356
[4] por. H. Wode 2000, Mehrsprachigkeit durch bilinguale Kindergärten lub: 2004, Frühes (Fremd)Sprachen lernen. Englisch ab Kita und Grundschule: Warum? Wie? Was bringt es?
[5] M. Kielar-Turska, 2012, Rozwój sprawności językowych i komunikacyjnych, s. 23
[6] J. Moon, Children Learning English. A Guidebook for English Language Teachers, Macmillan, 2005
